Από τα “μικιμάου” στον Hugo Pratt η απόσταση δεν είναι τόσο μεγάλη όσο φαίνεται.

Αν κόλλησα τον “ιό”, φταίει η (καλή μου) γιαγιά: για να μη μου χαλάσει χατήρι τα καλοκαίρια στην Αιδηψό, με πήγαινε σε εκείνο το απομακρυσμένο Πρακτορείο Ξένου Τύπου γιατί είχε “μικιμάου” που δεν τα είχαν οι άλλοι. Εκεί γνώρισα τον Κοκομπίλ του Benito Jiacovitti με το σουρεάλ σχέδιο και τα ιπτάμενα σαλάμια του. Με σκίτσα πρωτόγνωρα, ιστορίες συναρπαστικές που πυροδοτούσαν τη φαντασία μου, ήταν πάντα χωμένο στα κάτω κάτω ράφια – δίπλα στα “πονηρά” της εποχής. Από εκεί απέκτησα όλα τα τεύχη που είχαν κυκλοφορήσει στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ανεμοδουρά (σπάνια πλέον). Αν ξεκινάς έτσι, είναι δύσκολο να γλιτώσεις.

Μετά ήρθαν η “Κολούμπρα”, η “Βαβέλ”, το (μικρό & μεγάλο) “Παραπέντε” (αλλά και το “9” και το “Mov” τον επόμενο αιώνα). Ηρωικές εκδοτικές προσπάθειες, αληθινή πηγή για ανθρώπους σαν κι εμένα που η ηλικία του “μικιμάου” είχε παρέλθει, όμως η δίψα για φρέσκα κόμικς ήταν πάντα εκεί.

Αυτή είναι χονδρικά η ιστορία μέχρι σήμερα.

Η τρέλα έγινε Comic*Mania στον Amagi Radio. Μια ραδιοφωνική εκπομπή για τα κόμικς, στο χαρτί ή στο web, το animation και τους δημιουργούς τους, συνοδεία καλής μουσικής.

Κάθε Τετάρτη 4-6 μ.μ. ζωντανά στον Amagi.

Στο μικρόφωνο και στις μουσικές επιλογές ο Βασίλης Τζελεπόπουλος.

Σκίτσο: Tasmar

 Ένα μεγάλο “ευχαριστώ”: Πρώτα απ’ όλα στους δημιουργούς που φιλοξενήθηκαν στην εκπομπή και εμπνεύστηκαν σκίτσα ειδικά για αυτήν. Στον Amagi Radio και τους ανθρώπους του, τη Μαρία, τον Κυριάκο και όλη την ομάδα. Στους χορηγούς των άλμπουμ των κληρώσεων, τον Λευτέρη, τον Αργύρη, τον Νίκο και άλλους. Και, φυσικά, στους ακροατές και τις ακροάτριες, όλους και όλες εσάς που έχετε αγκαλιάσει και στηρίζετε την Comic*Mania. Σας ευχαριστώ.